Toch ben ik voor elk berichtje heel dankbaar. Zijn vaak net van die dingen waar ik over twijfelde. Of er een uitleg bij het spelbord zelf moet staan. (Ja dus, want mensen lezen niet).
Waardevolle hints als; zonder geluid is het lastig spelen.
Van het begin af aan is mijn insteek geweest dat het om het spelletje zelf gaat. En dat het met zo min mogelijk toeters en bellen uitgevoerd moet worden. Zo simpel mogelijk. Doelgroep zijn Sudoko-verslaafden. Dat is een "kaal" spelletje. Dat mensen blijven spelen. En zelf ben ik erg van "less is more".
Een kleine greep uit de opmerkingen:
- Saai, het nodigt niet uit om door te blijven spelen*.
- Ik mis vrolijke plaatjes, een stemmetje, awards, levels, muziek, kleurtjes.
- Het zou wat minder kaal mogen. Wat Amerikaanser. Wat schreeuwiger. Wat uitnodigender. Wat enthousiaster.
- Daarentegen ook dat het strakker en minder frivool kan :-)
- Het bijenthema mag meer benadrukt worden.
- Het geluid is irritant, met gelijk daarachter de opmerking dat dat waarschijnlijk ook de bedoeling is.
- Testers hier ter huize, op mijn iPhone; jammer dat het alleen voor iOS is.
Gelukkig zaten er tussen de testers een paar mensen die urenlang door bleven spelen (waaronder ik zelf). Niet iedereen hoeft het een leuk spelletje te vinden. Er zijn nu eenmaal beelddenkers, geletterden en cijferfreaks.
En tuurlijk, er was ook positieve feedback. Lees; geen tot weinig feedback. Want feedback geef je natuurlijk alleen maar op de dingen die ontbreken of beter/anders kunnen.
Er kwam geen feedback op de tijdsduur. Op de spelregels. Op de puntenverdeling. Op de buttons. Op de structuur enz. enz.
Foto via Fabquote.
* Het eerste testspel kon alleen als stand-alone gespeeld worden. Straks kun je tegen elkaar spelen en komt er dus een competitie-element in.
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.